Ja i mój pies

Nigdy nie uważałem się za kogoś wyróżniającego. Oczywiście, jak większość nastolatków chciałem być szczególny w jakimś stopniu, więc robiłem wszystko, co tylko nastolatek może robić, żeby wydawać się być innym. Każdy inny, wszyscy równi. Ja nie zostałem szczególnie wyróżniony nawet wyglądem - byłem tak przeciętny jak tylko się dało. Nigdy szczególnie nie integrowałem się z ludźmi z mojej klasy. Przesiadywałem dużo w internecie na portalach społecznościowych typu Facebook, Ask czy Queer. Tak powoli zdobywałem znajomych budując kogoś innego, opierając wszystko na kłamstwie. Nie uważałem tego za coś złego - po prostu podawałem się za kogoś innego, zmyślałem swoje zachowanie czy rozmawiałem na tematy, o których nie mam pojęcia. W gruncie rzeczy bywało to całkiem zabawne, bo ludzie mi wierzyli. Fakt, że to robili również był przyjemny - nie miałem problemów ze zdobyciem czyjejś sympatii, rozumiecie, po prostu nie zwracało się na mnie uwagi. Chociaż pochodziłem z rozbitej rodziny, nie było to dla mnie dokuczliwe.

Otóż sprawa dotyczy tajemniczej śmierci 7 nastolatków.Zgony zostały stwierdzone mniej więcej w tym samym czasie przed komputerami.Była to grupa znajomych z różnych części polski.Wszyscy poznali się w internecie.Wspólnie rozmawiali o wszystkim i o niczym na prywatnym chacie.Znali się od kilku lat.Była ich mniej więcej dziesiątka.Nikt nie doszedłby do związku pomiędzy tymi sprawami gdyby nie jedna z dziewczyn która zgłosiła wszystko na policję. Przeżyła ponieważ w odpowiednim momencie wylogowała się.Tego dnia kilku z nich nie było na chacie.Dwójka pozostałych nie pojawiała się od miesiąca,posiadali pseudonimy framuga oraz epej.Spotkali się w ,,realu'' i od tego momentu byli sztandarową parą chatową,chodząc ze sobą.Love story rodem z taniej komedii romantycznej.Z jakiegoś powodu wydobycie loga z tamtego dnia graniczyło z cudem.Baza danych uparcie twierdziła że godzina w której framuga wbiła na chat,czyli 23:24 w ogóle nie istniała.Jednak udało się w jakiś sposób wydobyć log chatu: